səxavətli

səxavətli
sif. Səxavət edən; əliaçıq, şeyini, pulunu əsirgəməyən, comərd, genişürəkli, könlüaçıq. Səxavətli adam. – Qaraca qız çox rəhmdil və səxavətli qız idi. Hər nə əlinə düşsəydi yoldaşları ilə bölüşərdi. S. S. A.. Bu səxavətli qonaqların hamısından artıq, nədənsə, Təbarəkin sovqatlarına fikir verilirdi. M. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • dəhşətli — sif. 1. Dəhşət doğuran, son dərəcə qorxunc; müdhiş. Əgər bu, həqiqətə çevrilsəydi, gör Müqim bəy Cavanşir üçün necə dəhşətli faciə üz vermiş olardı. S. R.. Kambayev dəhşətli sonun yaxınlaşdığını görürdü. S. Rəh.. // İnsanı dəhşətə salan, dəhşət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hatəm — ə. 1) qət edən, əmr edən; qanun verən; 2) ərəb əsatirində: çox səxavətli bir adamın adı; 3) m. comərd, əliaçıq, səxavətli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mənnan — ə. mərhəmətli, səxavətli, şəfqətli (kişi) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mənnanə — ə. mərhəmətli, səxavətli, şəfqətli (qadın) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zücud — ə. səxavət sahibi, səxavətli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • hatəm — is. <Şərq əsatirində çox varlı, əfsanəvi bir adamın adından> Əliaçıq, səxavətli, comərd adam haqqında. <Səlim bəy:> Xub, səbəb nədir ki, Mirzəyə gələndə Hatəm olursan, bizə gələndə cibinin ağzını buzov çatısı ilə bağlayırsan? Ə. H..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kərim — ə. 1) səxavətli, comərd; 2) hörmətli, möhtəşəm …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mükərrəm — ə. 1) möhtərəm, hörmətli; 2) səxavətli, əliaçıq, comərd …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mün’im — ə. 1) nemət verən, adamları yedirib içirdən; 2) yaxşı işlərlə məşğul olan; 3) dövlətli, varlı; 4) əliaçıq, səxavətli …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • alicənab — sif. <ər.> 1. Başqalarının xatirinə öz şəxsi mənafeyindən keçən; namuslu, səxavətli, nəcib, nəcabətli. Alicənab adam. Alicənab hərəkət. Alicənab xasiyyət. – <İbrahim xan> özünü alicənab z. göstərmək üçün, bu fürsətdən istifadə edərək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”